This is Africa
Door: geraldinefreetown
Blijf op de hoogte en volg Geraldine
17 Oktober 2011 | Sierra Leone, Freetown
Inmiddels zijn er al 2 weken voorbij dat ik hier in Afrika zit. Momenteel heb ik nachtdienst en is er nu niet zoveel te doen, dus mooi even de tijd om een nieuw verslagje te maken. Iedereen nog heel erg bedankt voor alle berichtjes, mailtjes, kaarten die ik heb gekregen voor mijn verjaardag. Het was erg bijzonder om hier jarig te zijn.
Het werk op de afdeling went al aardig. Ik heb de 1e week met name op algemene chirurgie gewerkt en de 2e week op de plastische chirurgie. Daar liggen nu veel kinderen, dus ik doe veel ervaring op...handig voor als ik thuis op de kinderafdeling ga beginnen. Ook leer ik veel over wondbehandeling, met name op de plastische chirurgie is het belangrijk dat de verbandwisselingen steriel worden gedaan. Bijzonder was het afgelopen vrijdag, de laatste pot betadinezalf werd aangebroken. Met de betadine worden eigenlijk alle wonden hier behandelt...alleen er was nog maar 1 pot over. Er zou wel een nieuwe voorraad komen, maar wanneer dat was nog de vraag...het is niet iets wat je hier even in de winkel kan halen. Met de overdracht hadden we gebeden of de pot niet leeg mocht raken voordat de nieuwe voorraad binnen kwam, prompt kwam 's middags al de nieuwe voorraad binnen. Geweldig toch, God is goed!
Op dit moment zijn er veel patienten die besmet zijn geraakt met MRSA (voor de leken onder ons: een bacterie die nauwelijks reageert op antibiotica) dit vertraagt de wondgenezing...en dat is nu net niet handig voor post-ok patienten. We moesten een patient vertellen dat hij dit had en dat hij in isolatie moest. Nu heeft dat hier een wat andere lading dan in NL. Mensen kunnen denken dat je het doet om ze te straffen. De samenleving is hier erg gericht op elkaar, mensen delen veel met elkaar. Als je dan opeens apart moet liggen kan dat best een schok zijn. Deze man vond het na alle uitleg helemaal niet erg....zijn reactie was: 'zo krijg ik deze kamer helemaal voor mij allen' Hij was er maar wat blij mee. Maar dat was voor korte duur, na 15 minuten liep hij al weer vrolijk rond op de ziekenzaal tussen alle andere mensen. 'Tja ik verveelde me, dus ik dacht ik kom gezellig weer terug'. Het moest hierna nog 3 keer uitgelegd worden dat hij echt niet tussen de anderen mocht lopen ivm besmettingsgevaar. Nu is er een tekort aan isolatiekamers, een open TBC gaat voor op een MRSA. Dus nu liggen de MRSA patienten gewoon op zaal met slechts een gordijntje wat tussen hun bed en dat van de anderen patienten zit. Tja, TIA (this is africa)
Pas mn eerste vrije weekend gehad. We dachten om met een groep lekker naar het strand te gaan. We huurden een poda-poda (soort minibusje) en gingen op weg. Een korte samenvatting van dit uitstapje....we deden 5 uur over de heenreis ipv 1,5u, hadden 3 keer autopech waaronder een klapband, oververhitte motor en een wiel wat er half af lag...zijn 2 keer van auto verwisseld...hebben met 20 personen in een gewone personenauto gezeten, wel een stationcar! Van ellende hebben we het laatste uur maar gelopen. Al met al een heerlijk Afrikaans ritje, waarbij vertraging en pech onderweg gewoon bijhoren. Het strand was prachtig en alle moeite waard.
Liefs Geraldine
Het werk op de afdeling went al aardig. Ik heb de 1e week met name op algemene chirurgie gewerkt en de 2e week op de plastische chirurgie. Daar liggen nu veel kinderen, dus ik doe veel ervaring op...handig voor als ik thuis op de kinderafdeling ga beginnen. Ook leer ik veel over wondbehandeling, met name op de plastische chirurgie is het belangrijk dat de verbandwisselingen steriel worden gedaan. Bijzonder was het afgelopen vrijdag, de laatste pot betadinezalf werd aangebroken. Met de betadine worden eigenlijk alle wonden hier behandelt...alleen er was nog maar 1 pot over. Er zou wel een nieuwe voorraad komen, maar wanneer dat was nog de vraag...het is niet iets wat je hier even in de winkel kan halen. Met de overdracht hadden we gebeden of de pot niet leeg mocht raken voordat de nieuwe voorraad binnen kwam, prompt kwam 's middags al de nieuwe voorraad binnen. Geweldig toch, God is goed!
Op dit moment zijn er veel patienten die besmet zijn geraakt met MRSA (voor de leken onder ons: een bacterie die nauwelijks reageert op antibiotica) dit vertraagt de wondgenezing...en dat is nu net niet handig voor post-ok patienten. We moesten een patient vertellen dat hij dit had en dat hij in isolatie moest. Nu heeft dat hier een wat andere lading dan in NL. Mensen kunnen denken dat je het doet om ze te straffen. De samenleving is hier erg gericht op elkaar, mensen delen veel met elkaar. Als je dan opeens apart moet liggen kan dat best een schok zijn. Deze man vond het na alle uitleg helemaal niet erg....zijn reactie was: 'zo krijg ik deze kamer helemaal voor mij allen' Hij was er maar wat blij mee. Maar dat was voor korte duur, na 15 minuten liep hij al weer vrolijk rond op de ziekenzaal tussen alle andere mensen. 'Tja ik verveelde me, dus ik dacht ik kom gezellig weer terug'. Het moest hierna nog 3 keer uitgelegd worden dat hij echt niet tussen de anderen mocht lopen ivm besmettingsgevaar. Nu is er een tekort aan isolatiekamers, een open TBC gaat voor op een MRSA. Dus nu liggen de MRSA patienten gewoon op zaal met slechts een gordijntje wat tussen hun bed en dat van de anderen patienten zit. Tja, TIA (this is africa)
Pas mn eerste vrije weekend gehad. We dachten om met een groep lekker naar het strand te gaan. We huurden een poda-poda (soort minibusje) en gingen op weg. Een korte samenvatting van dit uitstapje....we deden 5 uur over de heenreis ipv 1,5u, hadden 3 keer autopech waaronder een klapband, oververhitte motor en een wiel wat er half af lag...zijn 2 keer van auto verwisseld...hebben met 20 personen in een gewone personenauto gezeten, wel een stationcar! Van ellende hebben we het laatste uur maar gelopen. Al met al een heerlijk Afrikaans ritje, waarbij vertraging en pech onderweg gewoon bijhoren. Het strand was prachtig en alle moeite waard.
Liefs Geraldine
-
17 Oktober 2011 - 20:32
Tante Ria:
wat een schitterende foto's Geraldine.
En wat een verschil met hoe we hier werken in de zkh. maar ook vind ik het heel bijzonder om te lezen hoe daar mee omgegaan wordt. heel veel succes daar. liefs Ria -
19 Oktober 2011 - 18:39
Roeland:
Heee Geral!
mooie verhalen al en ook superleuke foto's! Goed om te horen dat alles goed gaat, afgezien van TIA. Moet ook een lekker weekendje zijn geweest, relaxt.
Wij bewaken hier aardig het fort, trouwens. ;) Het bevalt prima!
Groeten uit Krimpen,
Roeland -
20 Oktober 2011 - 17:19
Arie K.:
Hey Geral,
Tof om je op deze manier te volgen, zo te lezen en te zien is de levensstijl daar iets anders dan hier in NL.
Ik wil je heel veel plezier en suc6 wensen in het verdere verloop van je TIA trip =))
Gr Arie -
21 Oktober 2011 - 10:18
Co Verkerk:
Geraldine,
Leuk om je verhalen te lezen, blijf ik toch een meetje op de hoogte.
Nog niet op je oude afdeling geweest in Bleu. maar ik doe de groeten als ik er komt.
Groeten aan alle bekende,
Co Verkerk -
23 Oktober 2011 - 08:42
Geriatrie-zusters:
Hallo Geraldine!
Wat een verhalen zeg, is wel even wat anders dan bij ons op de afdeling! Hier gaan de sudo potjes na 1x gebruiken soms al de prullenbak in (hygiene).. Hier is het op dit moment rustig, we hebben 4 gesloten bedden ivm personeelstekort ( ivm zieke zusters) en daarnaast ook nog gewone lege bedden., wel goed te doen dus, meer tijd om leerlingen en nieuwe collega's in te werken..
Verder geen nieuwe ontwikkelingen hier!
Lieve Groet van Nellie, Stefanie, Marleen C en Kimberly enTessa. -
01 November 2011 - 20:37
Ria Tuinier:
Geraldine, je wist toch nog wel vanuit Rwanda dat tijd geen rol speelt.... maar gelukkig zijn jullie wel allemaal safe teruggekomen want het had echt anders kunnen gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
